Letnie smaki i podlaskie klimaty

 Cudny okres teraz mamy . Nowalijki królują i umilają nam codzienność . Botwina w chłodniku , młody szczaw np. z jajkiem przepiórki , smakuje niesamowicie z dodatkiem świeżego kopru .

 

 Kompot z rabarbaru przypomina mi dzieciństwo .

 Przeczytałam gdzieś , że na świecie jest ponad 100 odmian tej rośliny , zapiekany pod kruszonką był znany w czasach wiktoriańskich . Anglicy sprowadzili go z Chin i są do tej pory rabarbarową potęgą.

Od kilku dni nie mogę ,, oderwać się  " od truskawek . Codziennie furkocze blender - mleko i czerwone polskie ! owoce . Często myślimy , że powinny być one przez cały rok . To błąd - na ich smak czekamy wiele miesięcy i chyba dlatego , gdy się pojawią tak nam smakują . Pachną słońcem i nadchodzącym latem .

Każdego roku zamykam parę kilo w słoiku w postaci dżemu , ale najbardziej doceniam mrożenie . To najlepszy sposób aby zachować ich naturalny smak , którym delektujemy się potem w jesienne czy zimowe wieczory . Jeśli mamy mało miejsca w zamrażarce możemy świeże truskawki zmiksować  blenderem , a potem zapakować w woreczki lub płaski pojemnik .  Gdy zechcemy je użyć rozmrażamy i dodajemy do mleka , kefiru robiąc koktajl z dodatkiem cukru lub miodu . Możemy je łączyć też np. z galaretką lub musujący winem i  wypić pachnący latem drink :) .

Owocowy sezon dopiero się zaczyna . Łapmy jak najwięcej witamin , szukajmy na targach ekologicznych upraw . Z mężem często odwiedzamy pobliskie podlaskie wsie i tam pytamy o produkty z ogródka lub sadu . Za niewielkie pieniądze możemy dostać prawdziwe skarby , które nie widziały sztucznych nawozów .
----------
Dziś pokażę Wam kilka obiecanych zdjęć małego miasteczka nad brzegami Narwi - Tykocin . Urokliwe miasteczko z bogatą  historią , które dzięki funduszom unijnym pięknieje w oczach . Dawniej zapomniane , leżące na  uboczu drogi Warszawa - Białystok  dziś można w nim spędzić miłe chwile i poczuć klimat historii tej ziemi  .

www.wrotapodlasia.pl

  Miasteczko założył w 1425 r. książę Janusz Mazowiecki.  W połowie XVIII w. dobra tykocińskie przeszły w ręce rodu Branickich. Nazywano je ,, perłą baroku " .   Powstały najokazalsze budowle, przede wszystkim kościół Trójcy Przenajświętszej i klasztor Bernardynów.

 

Obecnie w budynku klasztornym mieści się Dom Pomocy Społecznej ,,Caritas "  .

Przed kościołem stoi pomnik Stefana Czarnieckiego, też z XVIII w.

 Czarniecki odbudował zniszczony w czasie Potopu szwedzkiego zamek i umieścił w nim swój osobisty skarbiec, gromadząc w nim znaczne dobra, które uczyniły jego córki jednymi z najlepszych partii w Rzeczypospolitej. 

na tym domu wisi tablica , a na nim taki napis ,, Dom wzniesiony w roku 1885 przez Maksymiliana Kizlinga , obywatela tykocińskiego , mistrza fachu murarskiego , potomka  przybyłego z Saksonii w koncu XVIII w. ,,mularza" Jana Kieslinga . Korzenie domu sięgają XVIII w . Najstarsza część domu (piwnica , sień) jest pozostałością oficyny dworskiej Jana Klemensa Branickiego z roku 1776 , jednej z dwu ,w której hetman zatrzymywał  się wraz z dworem podczas pobytu w Tykocinie .  Wraz z Kościołem , Szpitalem i pomnikiem hetmana Jana Czarneckiego dom jest elementem współczesnego na owe czasy rokokowego założenia urbanistycznego zrealizowanego przez Jana Klemensa Branickiego wg projektu Henryka Klemma . Jest to budynek typu dworkowego , drewniany ,otynkowany , posiada dekoracyjną stolarkę okienną i drzwiową , wysoki dwuspadowy dach naczółkowo - przyczółkowy pokryty ceramiczną dachówką . Wewnątrz dom jest podzielony jest symetrycznie na dwa niezależne mieszkania ,ze wspólną sienią na przestrzał oraz centralnie usytuowanym wspólnie kominem ( tzw. komin spędzony czyli dziadek ) . W chwili obecnej dom jest jedynym oryginalnym obiektem tego typu przy rynku zachowanym w stanie niezmienionym .  Aktualnie mieści siedzibę Centrum Badań nad Historią i Kulturą Małych Miast "

    Mnóstwo ciekawych rzeczy można dowiedzieć się z takich tabliczek . Czytajcie  je . To taka historia  miejsca w pigułce .  Właśnie się z niej dowiedziałam , że stałam  na ganku domu gdzie stąpał dwór Branickiego :).

 

  W Tykocinie najbardziej żywa jest  historia przed i po II wojnie światowej .
Przed wojną w Tykocinie było ponad 2 tys. Żydów (połowa ludności). Zajmowali całe centrum miasteczka - mieli apteki , sklepy ,piekarnie . Miasto słynęło z wyrobu tałesów - modlitewnych szali .
Katoliccy chłopi mieszkali na obrzeżach zajmując się rolnictwem . Żyli obok siebie w pełnej zgodzie..i jak to czasami najstarsi mieszkańcy mówią ( może banalnie, ale do dziś nie mogąc zrozumieć okropności wojny ) - ,,Pani i komu to przeszkadzało ..."?!

 W sierpniu 1941 r. Niemcy wywołali wszystkich żydów na rynek i zapędzili do pobliskiego lasu, gdzie czekały wykopane doły. Strzały było słychać przez dwa dni .

W samym centrum stoi synagoga z 1642 r., jedna z najstarszych i największych w Polsce.

Od kilkunastu lat Tykocin trzy razy w roku zaklina przeszłość, przyjeżdżają rabini i odprawiają modlitwy.

 Na jesieni obchodzi się Sukot - pamiątkę wyprowadzenia ludu z niewoli egipskiej. 

Na placu przed synagogą powstaje wtedy szałas, a po modlitwie wszyscy dzielą się chałką, miodem, rodzynkami. 

W grudniu święto Chanuka, święto świec.  Trzeci raz w styczniu - Purim - żydowski karnawał .

 Mieszkańcy Tykocina zachowali wiele pamiątek po żydowskich sąsiadach . Przechowywali skrzętnie , do czasu aż w 1976 r. powstało w synagodze muzeum. 

Pod synagogą można spotkać wesołego rzeźbiarza-Pana Jana.

Od piętnastu lat jak twierdzi ,,bawi się w drewnie ". Ochoczo opowiada  żarty jak Icek przyszedł do Salci.....

 i rzeźbi Rabinów czytających Torę , grających  na skrzypkach  , liczących pieniążki . Każdy przyniesie Ci szczęście -  mówi .

 ------------

 Spacerując uliczkami Tykocina mamy wrażenie, że czas tu się zatrzymał....

 

 ---------

A gdy zajrzymy za domy  zobaczymy piękną Narew ,ciszę zakłóca  tylko  śpiew ptaków .

 

Na drugim brzegu widać zamek zrekonstruowany od podstaw przez podlaskiego biznesmena .   Pisałam o  nim  TU

Tykocin to mała lekcja naszej historii i podlaskie klimaty . Gdy zwiedzisz miasteczko , 3 km dalej można zajrzeć do Kiermus , o których pisałam w  poprzednim poście..a po drodze  jest Pentowo . Europejska  Wieś  Bociania..o niej napiszę następnym razem . Jest co robić w  tych okolicach  :) .

 

Pozdrawiam i rozpoczynam wędrówkę po Waszych blogach , bo jeszcze nie  wszędzie byłam...:)